Aftellen naar Oeganda.

Hallo allemaal,

Dit wordt een korte update, want we zijn druk bezig met de laatste voorbereidingen voor Oeganda. Morgenavond is het zover. We vliegen om 23:00 uur (22:00 Nederlandse tijd) naar Kenia en daarna door naar Oeganda. In principe zijn we klaar om te gaan; we hebben de visa's, alle vaccinaties, genoeg rokken (vanwege de strenge kledingvoorschriften in Oeganda) en vanaf morgen zullen we ook elke dag malaria-pillen slikken. Ik heb er zin in, maar het is ook wel heel spannend.

Vandaag hebben we afscheid genomen van twee andere teams. Het is mooi dat we allemaal naar andere landen gaan, maar ook lastig, omdat je elkaar hier elke dag zag. We hebben vandaag ook afscheid genomen van één van m'n kamergenootjes. Gisteren was de laatste avond met z'n 3en als kamergenootjes en vanavond wordt de laatste avond in onze, inmiddels zeer vertrouwde en gezellige maar nu lege, kamer. Het is een gek gevoel, want je weet dat je iedereen in februari weer ziet, maar dat is maar voor twee weken. Ook wonen we dan niet meer in de Basis, want dan zijn er inmiddels alweer andere scholen begonnen. Ook zullen we hoogstwaarschijnlijk niet dezelfde kamergenootjes hebben. Lecture Phase is officieel over en dus moeten we ook afscheid nemen van Muizenberg en Zuid-Afrika. Zuid-Afrika is zo mooi, dus ik zou hier het liefst nog langer willen blijven. Aan de andere kant ben ik ook wel klaar om te gaan, want zeker zonder de helft van de klas voelt het hier ook een beetje leeg.

In Oeganda zullen we naar vier verschillende plaatsen gaan; Jinja, Arua, Kitgum en Kampala. We gaan in ieder geval met kinderen en vluchtelingen werken en ook zullen we bijbelstudies geven. Verder weten we nog niet precies wat het programma inhoudt, want de Oegandezen zijn niet zo van de schema's en planningen. Het maakt verder ook niet echt uit wat we doen, want we komen vooral om de naar de mensen te luisteren, de mensen lief te hebben en te helpen waar nodig. Als ik bedenk hoeveel ik hier al van iedereen heb geleerd, ben ik ervan overtuigd dat we ook heel erg veel van de Oegandezen gaan leren. Wij gaan proberen Gods liefde uit te stralen, maar wij zullen ook zelf zeker weten Gods liefde ervaren.

Op Outreach hebben we wel een paar regels die ons helpen om het beste uit onszelf en uit ons als team te halen. Één van de regels is dat we waarschijnlijk maar één dag(deel) per week internet hebben. Daardoor heb ik geen idee of ik jullie nog regelmatig op de hoogte kan houden... Ik ga m'n best doen, maar ik verwacht dat het erg moeilijk gaat worden.

Ik wil jullie in ieder geval heel erg bedanken voor alle lieve berichtjes, kaarten en gebeden. Ik heb het hier heel erg naar mijn zin gehad, mede dankzij jullie! Soms zijn er ook moeilijkere momenten en dan is het heel fijn en waardevol om te weten dat er zoveel mensen aan je denken!

Ik ga snel weer verder met inpakken!

Tot de volgende keer (wanneer dat ook mag zijn)

Groetjes,

Mariek.

(ps. Op outreach gaan kost best veel geld. Om het voor iedereen mogelijk te maken, hebben we veel sponsoracties gedaan, maar dat is niet altijd genoeg. Vorige week hadden we nog best wat mede-studenten die nog niet genoeg geld hadden. We hebben met z'n allen gebeden. Ineens ging het nog openstaande bedrag erg snel naar beneden. Nadat ook studenten en leiding geld hadden gegeven, werd al het geld geteld. In anderhalf uur was het volledige bedrag betaald! Heel bijzonder en heel fijn dat zo iedereen op Outreach kan!)