Het is hier baie goed!

Hoihoi allemaal,

Wederom bedankt voor alle leuke reacties! Nu we al weer twee volle weken verder zijn, werd het weer tijd voor een nieuwe update. Het aftellen voor Oeganda is nu echt begonnen, want we vliegen al over 11 dagen. Het is best wel een gek gevoel. Ondanks dat we hier al een hele tijd zitten, is de tijd voorbij gevlogen. Ik wil eigenlijk nog helemaal niet weg uit Zuid-Afrika. Ten eerste wil ik nog veel meer zien van het land. Ten tweede is het jammer dat je de mensen waar je mee woont en dagelijks ziet, nu 10 weken moet missen.

Aan de andere kant heb ik wel veel zin om naar Oeganda te gaan met mijn team en daar heb ik natuurlijk nog een hele tijd te gaan! Dat belooft een bijzondere, maar ook wel een spannende tijd te worden. We gaan nu echt naar het arme Afrika wat best wel confronterend zal zijn. Ook nu ik net aan het zachte matras en de koude douche ben gewend, hoorde ik dat het zomaar zou kunnen dat we een paar dagen in een vluchtelingenkamp zullen verblijven, waar we op de grond moeten slapen en een emmer als douche gebruiken...  Ik moet hier de komende dagen dus nog maar even genieten van de 'luxe'...

Deze week is de laatste week waarin we les hebben. Dat is best wel jammer want er is nog zo veel meer te leren. Volgende week zal alleen maar bestaan uit voorbereidingen voor Outreach. We hebben die tijd hard nodig, want er is nog behoorlijk veel wat we moeten doen. Zo moeten we in Oeganda allemaal onze getuigenissen delen, (s)preken voor ten minste 15 minuten over een bepaald geloofsthema en liedjes/spelletjes/toneelstukken voorbereiden die we kunnen gebruiken om over God te vertellen. Allemaal erg spannend, maar ook leuk om te doen! 

De afgelopen weken waren erg leuk en intensief. We hebben het in de lessen over een bijbels wereldbeeld, gerechtigheid, Gods hart voor de naties en vergeving gehad. Dat zijn allemaal niet de makkelijkste onderwerpen, maar wel erg interessante onderwerpen om je verder in te verdiepen. Ook de weekenden waren erg leuk. Het eerste weekend ben ik met twee anderen naar de YWAM-base in Worcester gegaan. We werden uitgenodigd voor een concert wat daar door een YWAM-er werd gegeven. Ook vonden we het leuk om zowel een andere basis als een ander gebied van Zuid-Afrika te zien. We sliepen in het gastgedeelte van de basis, dus we hadden eindelijk goede matrassen en een luxer ontbijt. Het voelde een beetje als een mini-vakantie! De basis daar was erg mooi en groot, maar in Worcester was er niet heel veel te doen, dus ik ben blij dat ik voor Muizenberg heb gekozen. We hebben dat weekend veel tijd genomen om alle lessen te verwerken en goed uit te rusten. Ook hebben we meegedaan met de BCC (Bible Core Course; een vervolg op een DTS waarin je intensief de bijbel bestudeert). De BCC waren bezig met Koningen 1&2 en de les bestond uit het hardop voorlezen van deze boeken. In totaal waren we 4,5 uur lang bezig. Het was best vermoeiend, want koningen is niet het makkelijkste boek, maar het was ook wel een ervaring om de hele middag te besteden aan bijbellezen. Verder werden we uitgenodigd voor een Braziliaanse BBQ, waar we de braziliaanse cultuur meemaakten. De mensen waren heel gastvrij en het eten was heel lekker. Al met een al een geslaagd weekend!

Over andere culturen gesproken.... Vanwege de vele Amerikanen hier, had de Base besloten om afgelopen weekend met allebei de DTS'en die nu aan de gang zijn Thanksgiving te vieren. Iedereen deed z'n mooie kleren aan en zorgde voor een bepaald gerecht en zo hadden we een feestelijk buffet. Vrijdag hadden we met onze DTS een Taco-night bij twee van de gastsprekers thuis, waar we zelf de taco's maakten (inclusief deeg) en een gezellige avond hadden.Heel lekker allemaal, maar daardoor vallen we hier geen grammetje af. Ook het eten op de Base is niet mega gezond, dus proberen we af en toe te hardlopen. Ook ben ik weer gaan surfen en heb ik de Tafelberg beklommen, dus daar halen we ook beweging uit. De wandeling naar de top van de Tafelberg duurde ongeveer 2,5 uur en was best steil. Eenmaal op de top hadden we een prachtig uitzicht over Kaapstad en konden we Lion's head zien die we al eerder hadden beklommen. Ook kon je op de top goed zien welke mensen hadden gewandeld en welke mensen puur naar de top waren gegaan voor de foto's. (Bezwete ruggen en zware loopschoenen vs. sandalen en mooie jurken haha). Kortom, ik heb weer superleuke, interessante maar intensieve weken gehad waarin ik ook zeker Gods leidende hand heb ervaren!

Verder heb ik nog een paar losse observaties/punten die misschien leuk zijn om te weten:

- Hier in Zuid-Afrika rijden de auto's aan de linkerkant zoals in Engeland. Zelfs na 10 weken ben ik daar nog niet aan gewend en kijk ik bij het oversteken nog steeds elke keer de verkeerde kant op. Wanneer ik oogcontact probeer te maken met de bestuurder om te kijken of hij me heeft gezien, ben ik altijd verbaasd om de bestuurder om zich heen te zien kijken in plaats van naar het verkeer. Pas als ik besef dat de persoon die ik aankijk de bijrijder is en de bestuurder hier aan de rechterkant zit, wordt het weer duidelijk.

- Ook merk ik dat door het vele Engels praten, mijn Nederlands achteruit gaat. Wanneer ik met de Nederlanders praat, vergeet ik soms even de Nederlandse manier om iets te zeggen of gooi ik er engelse woorden doorheen. Soms beginnen we ook in het Nederlands, maar beseffen we dan halverwege dat we onbewust weer terug zijn geschakelt naar het Engels.

- Gisteren had ik een Roomies-night. We hadden de twee stapelbedden tegen elkaar aangeschoven, popcorn gemaakt en toen hebben we een film gekeken. Het was heel gezellig en deed me denken aan de gezellige avonden in Nederland met vrienden en familie. Een kamer delen is zo slecht nog niet! Ook hebben we de afgelopen dagen weer veel spelletjesavonden gehad. De mensen zijn wel altijd goed onder te verdelen in twee groepen; de extreem fanatieke (waar ik zelf onder val) en de mensen die het spel eigenlijk niet helemaal snappen...De spellen die we vooral spelen zijn Ligretto, Take 5 en een snelle moeilijke maar supergrappige variant op uno. 

Ondanks dat ik me hier prima vermaak, mis ik de mensen thuis ook wel. Het liefst zou ik jullie allemaal hierheen willen halen. Ook is het jammer dat we Sinterklaas missen, maar dat gaan we waarschijnlijk met de Nederlanders hier alsnog vieren!

Ik wens jullie allemaal succes met het werk, de studie en de koude temperaturen en nogmaals berichtjes zijn van harte welkom!

Groetjes!

ps. voor iedereen die de titel niet begreep; baie is het afrikaanse woord voor 'heel'.