Outreach, outreach, outreach!

Hallo allemaal,

Allemaal bedankt voor de lieve reacties! Het was heel leuk om ze te lezen. Deze keer heb ik niet echt een logica achter het verhaal, maar wel veel leuke dingen om te vertellen!

Afgelopen vrijdagochtend zijn namelijk de Outreach-locaties bekend gemaakt. En ik ga voor 3 maanden naaaaar...........Oeganda! Zoals ik al had geschreven, hoopte ik dat ik in het Oeganda-team of het Jordanië/Griekenland-team zou komen. We kregen in de les allemaal een stukje van een foto en toen moesten we de mensen zoeken die een stukje van dezelfde foto hadden. Op de achterkant van onze foto stond dat we naar de tuin moesten en daar stond een deel van de leiding en die vertelde ons dat zij met ons naar Oeganda gaan. Iedereen was super enthousiast en nadat we voor alle teams hadden gebeden gingen we in onze teams uiteen en kregen we de eerste plannen te horen. Mijn team gaat waarschijnlijk naar 3 verschillende plekken in Oeganda. We zullen vooral met kinderen en vluchtelingen gaan werken, en ook wordt het 33-jarige bestaan van YWAM Oeganda gevierd wanneer wij er zijn :) Vanavond gaan we met z'n ons team eten en krijgen we waarschijnlijk nog meer details.

Dan nu mijn team; Het Oeganda-team bestaat uit 8 mensen, twee Amerikaanse meisjes (van begin 20) en een Canadese man (30 jaar). De studenten bestaan uit de vrouw van de canadese man (28 jaar), een Nederlandse jongen (25 jaar), mijn Amerikaanse kamergenootje (21 jaar), een jongen uit Noorwegen&Zambia (20 jaar) en ikzelf. De mensen van mijn team zijn allemaal erg aardig. Op de twee amerikaanse leiding na, ken ik ze ook al best goed, dus ik heb er veel zin in!

Vrijdag hadden we ook voor het eerst local outreach. Dit houdt in dat we projecten in de omgeving helpen. De groep werd in drieen verdeeld. Mijn groep ging helpen bij een kinderclub. Een paar mensen organiseren elke vrijdag een leuke middag voor de straatkinderen in de omgeving van 5 tot 12 jaar. Eerst konden de kinderen spelletjes spelen, kleuren, touwtje springen en hun gezicht laten schminken. Daarna gingen we zingen en aansluitend kregen de kinderen een bijbelverhaal te horen. Na wat groepsopdrachten gingen de kinderen weer naar huis. Wij kregen de opdracht om zakjes chips uit te delen en toen zag je wel echt de armoede van die kinderen. Veel verstopten hun zakje onder hun trui en kwamen terug en zeiden dat ze nog niks hadden gehad. Daarna zagen we ze ook een beetje verloren buiten zitten, dus dat is soms wel confronterend...

Afgelopen zondag hadden we ook local outreach. Deze keer gingen we helpen bij het Muizenberg Festival. Ik werd gekozen om in de parade te lopen, haha. Samen met drie andere meisjes moest ik drie kwartier lang een in elkaar geknutselde slang dragen. Het was de bedoeling dat de slang ook nog eens echt als een slang bewoog dus de armspieren werden flink onder druk gezet. Achter mij liepen de Afrikaanse danseresjes en daarachteraan kwamen de Afrikaanse jongens op de jambee. Het was heel leuk om een echt afrikaans feest mee te maken!

Verder ben ik in het weekend ook naar 'Waterfront' in Kaapstad geweest, en heb ik verschillende kerken bezocht.Verder heb ik ook met een groepje de zonsopgang gezien vanaf de Muizenberg. Dat was echt heel erg mooi! Afgelopen zaterdag waren we door een kerk uitgenodigd voor een 'Ladies Breakfast'. Het begon om 10 uur en omdat we daardoor niet vroeg op hoefde te staan voor het ontbijt op de Base, konden we ook eindelijk een beetje uitslapen. We zorgden dat we keurig om 10 uur aankwamen, maar tot onze verbazing waren we de eerste bij de kerk. Al snel kwam er ook een andere mevrouw en zij zei dat we mooi op tijd waren om te helpen met het klaarzetten. De andere vrouwen arriveerden pas tussen 11:00 en 11:30. Als iets hier om 10 uur begint, betekent dat namelijk eigenlijk dat iedereen zich vanaf 10 uur begint klaar te maken. Wij moesten toevallig dit weekend een boekverslag schrijven over een boek waarin de culturele verschillen worden uitgelegd, dus wij vonden het wel grappig dat we deze verschillen nu ook echt hadden ervaren.

Sowieso merk je ook op de Base wel dat er veel verschillende culturen zijn. Zo zijn de Europeanen vrij direct, maar kan bij een Zuid-Afrikaan een 'nee' ook een 'ja' betekenen of andersom. Ook houden de Europeanen van plannen en willen ze graag weten waar ze aan toe zijn, terwijl de afrikanen het allemaal een beetje op hen af laten komen. Ook moet je wel een beetje op je woorden letten. Zo mag je niet zeggen dat iets goedkoop is, omdat het voor iemand anders een hele uitgave kan zijn. En wanneer je iemand meevraagt om ergens te eten, betekent dat in Zuid-Afrika dat jij voor die ander betaalt. Ikzelf vind het heel interessant om met allerlei culturen in een huis te leven. Elke cultuur heeft weer z'n eigen mooie dingen. Zo kunnen de Afrikanen verreweg het beste dansen en zijn wij als Nederlands behoorlijk houterig.

Wat ook heel grappig is in Zuid-Afrika is dat veel mensen hier Afrikaans praten. Als Nederlander kan je een prima gesprek houden met een Afrikaan, maar je moet je wel goed concentreren. Afrikaans klinkt een beetje als een kinderlijke versie van het Nederlands. Het lijkt alsof ze niet alle woorden afmaken en de grammatica is een stuk makkelijk; ik is, jij is, hij is, wij is.

De lessen waren ook weer erg interessant. Afgelopen week hebben we het gehad over onze identiteit in Christus en deze week gaat het over leven en liefhebben zoals Jezus. Het is behoorlijk veel informatie dus je moet wel de tijd nemen om alles te verwerken. Iedereen heeft weer een andere visie op bepaalde thema's dus je wordt wel uitgedaagd om uit te vinden wat jij gelooft en hoe je dat kan toepassen in je leven. Elke week heb je een gesprek met één van de leiding over de lessen en eventueel andere dingen die je bezig houden en ook moet je elke week een aantal vragen in het werkboek beantwoorden. Ondanks dat je niet heel veel verantwoordelijkheden hebt hier, zijn de dagen toch behoorlijk gevuld en heb je het best druk. Gelukkig hoef ik niet meer elke dag te koken. Er zijn een paar mensen van een andere taak verplaatst naar het koken, dus nu hoef ik alleen nog maar op dinsdag, donderdag en vrijdag te koken. En soms moet je ook in de weekenden een extra taak doen. Gelukkig is het altijd gezellig in de keuken en koken we met liefde. De ene keer beter dan de andere keer, maar omdat er hier alleen maar christenen zijn, worden we altijd vriendelijk bedankt en krijgen we voornamelijk complimenten ;)

Ikzelf vind het eten hier allemaal lekker! Wanneer de bel gaat, mag iedereen z'n eten ophalen en krijg je vaak een bescheiden portie. Wanneer de tweede bel gaat, kan je voor een tweede portie gaan die vaak nog groter is dan de eerste. Af en toe krijgen we een stuk fruit bij het eten, maar in principe moet je verder zelf voor je tussendoortjes zorgen. Ook krijgen we geen toetjes en de mensen die mij goed kennen snappen dat dat voor mij wel even wennen is. Het ontbijt is prima (muesli, havermout of brood met kaas, pindakaas en/of jam) maar ik verlang soms wel naar een Nederlandse boterham met hagelslag.

Ook deze keer sluit ik weer af met een update van het weer; Het begint hier steeds warmer te worden dus we konden weer lekker naar het strand, maar omdat het wel altijd redelijk hard waait, is het zeker 's avonds wel slim om een vestje mee te nemen.

Dan was dit het weer voor deze keer! Bedankt voor het lezen!

Groetjes, Mariek